نقدی بر ’’شعر باران‘‘
شعر باران 1
باران شعری تفکر برانگیز است نوعی واکاوی مفاهیم در اکثر اشعار به خصوص در این شعر وجود دارد، شاعر مفاهیم را از معنای فرهنگ لغتی خود جدا می‌کند و دوباره از باز تعریف می‌کند:
«باران همواره تر می‌کند
نه از سر مهر
که مهر سیل را به ارمغان نمی‌آورد
نه از سر کین
که کین سیگار دست را خاموش نمی‌کند».
و یا حتی تعریف تازه‌ای ارائه نمی‌دهد فقط مورد سوال و مقایسه قرار می‌دهد گاهی به شکل دوگانه‌هایی می‌آورد و نوعی بازی با آن را آغاز می‌کند که خواننده را ناچار از اندیشیدن به مفاهیم جدید می‌کند:
«مهر یا بغض»
واکاوی مفاهیم و شکستن معنای کلمه‌ها نه برای ارائه مفهومی جدید در سطح مفاهیم فرهنگ لغوی و نه ایجاد مفاهیم جدید به مانند فلسفه است کار شاعر تکرار کار فیلسوف نیست بلکه گام فرا نهادن از فیلسوف و متفکر است. حاصل آنچه واکاوی مفاهیم در شعر می‌نامیم آمیخته‌ای از رنگ و لعاب تخیل را هم دارا است آنچه شاعر می‌سازد چیزی فراتر از سایر مفاهیم است گاهی بسیار غریب و بیگانه‌اند و خواننده قادر به درک آنان نیست چرا که از مفاهیم عام پسند و عامه فهم دوزند.
ویرایش ۲۰ اردی‌بهشت ۱۴۰۳