کتاب ’’زمین بیمار‘‘ اثر بهمن حبیبی

اگر خداوند در کتاب مقدس می­ فرماید: “در ابتدا کلمه بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه، خدا بود …” اما در کتاب زمین بیمار امده است: «در ابتدا کلمه بود؟/ کلمه مرگ بود/ مرگ در خاموشی نشسته بود و خدا در خاموشی خواب می­دید» ص25 در زمین بیمار فقط مرگ حاکم است.

شعر  به اسطوره­ ی آفرینش هم اشاره دارد: “پیش از بیداری خواب بود … پیش از خواب مرگ بود…”. موضوع شعر حول محور مباحثی چون خدا، آفرینش، انسان، شیطان و فرشته­ ها  و بحث بی­ اختیاری و تسلیم آنها به سرنوشت خویش، می­ گردد. یکی از ویژگی­های شعر سوالاتی­ است که پیش پای خواننده می­ گذارد:”آیا خواب در حلقه­ زندگی می­ گنجد؟” ص26 هرچند در شعرها جواب بعضی از سوالات داده می­ شود اما همواره این کنجکاوی در ذهن خواننده نسبت به ناشناخته­ ها باقی می­ ماند. شاعر با قطعیت چیزی نمی­ گوید چرا که در رابطه با علوم تجربی و علوم­ انسانی هیچ قطعیتی وجود ندارد و همواره سوالاتی باقی­ست تا خواننده علاقمند در مورد آنها بیندیشد و با خوانش دوباره­ی شعر ژرفای آن را دریابد. شعر زمین بیمار اشاره به آفرینش انسان و رانده شدن او از بهشت به دلیل خوردن  میوه ممنوعه دارد. بعد از آفرینش انسان اتفاقی که برای او می­افتد این­ است که به شناخت می­رسد. بعد از شناخت انسان به مرحله­ ی “سرسامی و حیرت” می رسد.

آفرینش زن و آگاهی پیدا کردن زن از خود جزء اولین نشانه­ های آفرینش در این شعر آورده شده است. جسم زن با طبیعت هم­خوانی دارد، از زیبایی سینه­ های زن است که زیبایی­ های طبیعت خلق شده است. رودها، دریاها و اقیانوس­ها به مانند سینه­ های زن زندگی بخش است. در این شعر بدن زن الگوی خلق طبیعت است، حتی بوی تن زن الگوی عطر گل­ها و گیاهان طبیعت است:

بوی سرچشمه‌ي زيبايي­ست /احساس مي‌بخشد/ سرچشمه‌ي عشق است / بي‌قراري مي‌بخشد/ سرچشمه‌ي ديوانگي­ست /رؤيا مي‌بخشد.