مولف: بهمن حبیبی
شناسنامه
معرفی کتاب مائده‌های جنگ و صلح
بعد از چاپ کتاب عشق شاعرانه در سال ۹۷ از بهمن حبیبی، اخیراً مجموعه اشعار مائده‌های جنگ و صلح از ایشان منتشر شده است. این مجموعه مشتمل بر پنجاه و پنج شعر کوتاه و بلند در ۱۵۲ صفحه است. این مجموعه دارای زبانی شاعرانه و نو است که خواننده را به اندیشیدن وامی‌دارد. چنان‌که خواننده می‌تواند به فراخور درک و علاقه خود به شعر از بین اشعار کوتاه و بلند آن شعرهایی جذاب و در عین‌حال تاُمل‌برانگیز را انتخاب کند و با خواندن آنها خود و دیگران را بشناسد و از شناخته‌های خود به مرزهای رنج و لذت دور یا که نزدیک شود و تجربه کند ملالی را که از پس می‌آید، ملالی که آدمی از آن غافل است و از آن به تنهایی‌های خویش می‌گریزد ولی تنهایی همیشه با آدمی‌ست.
” … دیگر شهری نداشت/ نه شهر و نه همشهری/ نه مادری که او را آواز دهد/ نه خواهری که او را خط بفرستد/ نه دختری که دیگربار او را به سینه بفشارد/ او دیگر چیزی نداشت.”ص۱۰۲
خواننده با خوانش دوباره و چندباره شعر به فضای شعری نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود: مشاهدات دقیق، بیان جزئیات، استفاده از توصیف‌های متفاوت، بازآفرینی مفاهیم ماُنوس و آشنا به شیوه‌ای نو، آوردن توصیف در توصیف و استفاده از ظرافت‌های معنایی کلمات خواننده را چونان در جریان حوادث قرار می‌دهد که همه‌چیز را فراموش می‌کند و با شعر یکی می‌شود توگویی در شعر زندگی می‌کند یا که زندگی تجربه شده‌ی خویش را به گونه‌ی دیگری تجربه می‌کند:
” من دستم را لذت می‌بخشم/ من نم‌نمک از لب جام می‌نوشم/ من نم‌نمک مست می‌شوم/ مست از شعر/ مست از شراب/ مست از عشق/ عشق و شراب و شعر” ص۱۲۴ شعر و مستی
تخیل لطیف شاعر در کلماتی ماُنوس نمود یافته است چیدمان زیبای این کلمات شاعرانه و هنرمندانه است و تصویرهای شاعرانه را پدیدار می‌کند. لذتی که شاعر به دست خود می‌بخشد و جام شراب را بلند می‌کند به ما نیز سرایت می‌کند، ما نیز از لب جام شعر او می‌نوشیم و از لطف و صفای شعر او مست می‌شویم، سرشار از عشق به شعر می‌شویم و دوست داریم خواندن شعر را ادامه دهیم و خود را در تصاویر آن بیابیم:
“مست باید بود/ مست از شعر/ شعر و شراب/ جام شراب/ و جام از دست خدای شعر ستاندن” ص۱۲۴ شعر و مستی